De appel / Tony Bloem

De vertaling

verteller: Tony Bloem
stem: Marc Krone

Bij Aap aan de overkant staat een appelboom.
Vanuit zijn boom ziet Aap de appels hangen.
‘Appels! Wat lekker!’ denkt Aap.
‘Daar ga ik een appeltaart van maken! Ik ga de appels plukken.’
Hij klimt hoger en hoger om een appel te kunnen pakken.
‘Nog één appel’, denkt Aap.

Aap wil nog een appel te plukken, maar hij kan er niet bij.
Aap pakt een tak en probeert de appel los te duwen, de appel wiebelt en rolt om de tak.
Maar de appel blijft vast zitten.
Dan pakt Aap een touw en knoopt er een lasso van.
Hij mikt, en werpt de lasso met een vaartje naar de appel.

Mis! De lasso valt ernaast. Nog een keer! Weer mikt hij.
Hij draait de lasso een paar maal rond en werpt de lasso.
Raak! Het touw zit vast aan het steeltje van de appel.
Hij trekt en trekt maar de appel zit heel stevig vast.

Beneden op de grond steekt Mol zijn hoofd uit een molshoop en ziet Aap aan het touw trekken.
Aap trekt met al zijn kracht maar plotseling glijdt hij uit en valt uit de boom!
Krampachtig houdt hij zich aan het touw vast.
Hoei! Hij zwaait aan het touw door de lucht.

Aap is geschrokken, maar het is eigenlijk ook erg leuk!
Hij zwaait enthousiast heen en weer.
Hoei, hoei, hoei, wat spannend om zo door de lucht te vliegen!
Mol kijkt bezorgd naar boven.
‘Als dat maar goed gaat!’ denkt Mol.

Aap probeert of hij op deze manier bij de appel kan komen!
Hij schommelt heen en weer, grijpt... Mis! Nog een keer!
Aap zwaait..., en hebbes..., hij heeft de appel te pakken!
Aap heeft de appel vast maar hij laat het touw los!

Mol ziet hoe Aap in de boom hangt te spartelen.
Hij bengelt aan het dunne steeltje van de appel!
Oei, oei. Aap hangt gevaarlijk hoog in de lucht!
De tak met de appel buigt al lager en lager door.
Krrak! Het steeltje breekt en Aap duikelt met appel en al naar beneden.

Mol ziet Aap vallen en rent naar hem toe.
Aap valt hard op de grond. Boem! Au!
Aap ligt te kreunen: ‘Au, au, dat doet pijn.’
Hij wrijft over zijn lijf.
Mol zegt bezorgd: ‘Blijf rustig liggen. Je hébt de appel, geef ’m aan mij dan ìk zal er een appeltaart van bakken!’

Mol neemt de appel mee naar huis en maakt vliegensvlug de taart klaar.
– Hij schilt de appel. Hij snijdt de appel in stukjes. Hij verdeelt alles mooi over de taart. Hij bakt de taart. Klaar is Kees. De taart ruikt heerlijk. –
Hij gaat naar boven, brengt de taart naar Aap en snijdt de taart in punten.
‘Alsjeblieft!’ zegt Mol.
Aap proeft en smult er héérlijk van.